In de bergen

Ik ben de bergen ingegaan met mijn familie!!! Dat hebben jullie natuurlijk al kunnen zien, want ik had een foto op instagram geplaatst. Maar WOOOWWW WAT EEN SNEEUW!! Er waren sneeuwbergen zo groot, letterlijk 3 meter. Het was geweldig en we gaan snel nog een keer. Maar laat ik het verhaal vanaf het begin vertellen.

Vorige week vrijdagavond had ik mijn tas klaar gemaakt. We zouden voor één nachtje blijven slapen, dus ik hoefde niet veel mee te nemen. Samen met mijn zus deelde ik een kleine koffer, voor toiletartikelen en wat dikke kleren. Mijn familie waarschuwde mij dat het koud zou worden in de bergen, zeker 's nachts. Dus ik had mezelf daarop helemaal voorbereid. Dikke wolle sokken, legging en een dikke broek, hempje/shirt/trui en ook nog een jas. Een mooie muts, handschoenen en sjaal en klaar is kees. Alles lag klaar dus met een blij hart ging ik slapen.

De volgende dag had ik in de ochtend nog school. Ik zou om 1300 klaar zijn en dan zouden we ook meteen gaan. Dus om 1200 at ik even snel in mijn kamer. Alles in de auto laden, snel de hond ook even installeren met een mandje en kussentje. De laatste plasjes moesten gedaan worden en toen konden we gaan. De reis was in totaal ongeveer twee uur. Onderweg zijn we één keer even gestopt bij een tankstation om wat eten te halen. Mijn zus en ik hadden tucs met paprika-smaak en lindt chocola gekocht. Dat was lekkeeeer!!! We hebben de hele tijd liedjes gezongen en ook veel gekletst. We hadden een 30 minuten discussie over welke pinsa we wilden voor het avondeten (Pinsa bevat minder zout en calorieën dan een traditionele pizza. Pinsa Romana is eigenlijk een soort kruising tussen pizza en focaccia. Pinsa heeft een ovale of rechthoekige vorm, een knapperige korst en een luchtige, zachte binnenkant). Ik heb nog nooit zo lang een discussie gevoerd over eten, maar we zijn in Italië dus er moet goed worden nagedacht over het avondeten.

Op een gegeven moment, tijdens de reis, kon ik bergen zien op de horizon. Ze kwamen uit alle hoeken te voorschijn. We werden letterlijk omringd, terwijl 30 minuten geleden je nog niks zag. Ik heb elk moment gefilmd, want jeetje hoe cool. Nederlandse heuvels zijn echt niksssss in vergelijking met dit. We reden tenminste een uur omhoog en blijkbaar zaten we op 1000 meter. Daar was ook het dorp waar mijn familie een huis heeft. Toen we naar boven reden begon je steeds meer sneeuw te zien en het leek bijna een sprookje. Ik weet niet of iemand twilight heeft gezien, maar in de derde film moest Bella schuilen in een tentje in de sneeuw boven op een berg samen met Jacob en Edward. Die scène is heel mooi, in de bergen met een mysterieus bos en een dikke laag sneeuw. Dat hadden wij dus ook. Ik kan het nog steeds niet geloven als ik mijn video's terug bekijk.

We kwamen aan bij een soort camping. Ik was een beetje in de war, maar het bleek dat dit niet een "vakantie-huur camping" was. Je kan alleen maar kopen, niet huren. Dus het is soort van een tweede huis. Daar kwam ik ook snel achter, want toen ik het huisje instapte waren alle muren bedekt met tekeningen en schilderijen. Er lag een mooi kleedje op de tafel en de bedden waren allemaal al opgemaakt met mooie dekbedden. Mijn vader moest wel een soort pad scheppen zodat we de deur van het huisje konden bereiken. Het was volledig ingesneeuwd haahaha. Daarna gingen we onszelf installeren in het huisje. De temperatuur was nul graden binnen, dus alle kacheltjes aan!! Samen met mijn zus heb ik flessen gevuld met water. Die konden we vullen bij de gezamenlijke toiletten. Één fles was helemaal bevroren, dus die lieten we maar liggen. Toen iedereen geïnstalleerd was, heb ik samen met mijn zus wat filmpjes gekeken. Daarna ben ik naar buiten gegaan in de sneeuwboots en broek van mijn vader, zodat ik met mijn jongste zusje in de sneeuw kon spelen. Zij had een glijbaan gemaakt van een berg sneeuw, dus daar hebben we een half uur mee gespeeld. Vervolgens hebben we engeltjes gemaakt in de sneeuw. Daarna zijn we met de hond een rondje gaan "lopen" (het was meer een soort schaatsen en uitglijden). Er was ook een kleine speeltuin, maar lopen naar die speeltuin was haast onmogelijk. Bij elke stap zakte ik meters in de sneeuw.

Nadat het donker was geworden, gingen mijn zusje en ik weer terug naar het huisje. Omgekleed in warme en droge kleren. Ik had wat huiswerk meegenomen, dus toen had ik de gelegenheid om dat te maken. Het waren gewoon wat teksten die ik moest lezen, dus snel gedaan. Ik had beloofd aan mijn vader om mee te gaan als we de pinse gingen ophalen. Je kon toen nog niet eten in de restauranten, dus we hadden gebeld om te bestellen. We kwamen een beetje te vroeg aan, dus de pinse zaten nog in de oven. We hadden er 4 besteld:

- mozzarella, prosciutto en champignon

- mozzarella, prosciutto, grana padano en ei

- mozzarella, courgette, peper en ei

- gorgonzola, pikante salami en radicchio

Ik vond die laatste het meest lekker van allemaal. Dus voor de volgende keer weet ik wat ik ga bestellen. Pinse zijn overheerlijk, maar wel duur. Één pinsa kost tussen de 8 en 10 euro. Maar ik kan zeggen, het was het waard!!!

Toen alles op was, begonnen we wat spelletjes te spelen. We speelde 3 verschillende kaartspellen, maar ik weet echt niet meer hoe ze heten. In het begin was het letterlijk chaos in mijn ogen. Mijn familie pakte en legde kaarten neer wanneer ze maar wilden, maar als ik dat probeerde kon het opeens niet. Toen we het voor de tweede keer speelden begon ik het eindelijk te begrijpen, en ik had zelfs gewonnen (gebaseerd op puur geluk natuurlijk hahaha). Na 22:00 was mijn gezicht in vuur en flam, en de pinse kwamen net uit de oven en de temperatuur in huis was goed gestegen. Ik ben maar mijn bed ingegaan en gaan slapen.

Dat was ook nog interessant om te vertellen. We slapen met zijn allen in één kamer.Mijn jongste zusje en ik delen een stapelbed (zij ligt boven en ik onder), mijn oudste zus deelt haar bed met de hond en mijn ouders delen een bed. Elke keer als mijn zusje bewoog in bed, leek het alsof ik op een schip lag. Het kraakte als een gek en het bewoog heen en weer. Ook midden in de nacht snurkte de hond zo hard, echt waar, ik wist niet dat een hond zoveel geluid kon maken. Dus ik heb die nacht onder mijn kussen geslapen (ik kan zeggen, dat heeft niet geholpen). 

De volgende ochtend was ik een wrak. Voor sommigen is het normaal om een gebroken nacht te hebben, maar ik heb ze zelf haast niet. Zelfs als ik maar één keer wakker word in de nacht, ben ik de volgende dag een stuk moeier. Na het onbijtje voelde ik me wat energievoller, dus ben ik naar buiten gegaan samen met mijn jongste zusje. We hebben een sneeuwgevecht gehouden en aan het einde heb ik een sneeuwpop gemaakt! Mijn zusje had hem later kapot gemaakt, maar ik had gelukkig al een foto gemaakt.

Als middageten aten we pasta met pomodori en we hadden wat noten meegenomen. Toen we klaar waren met de lunch gingen we alles weer opruimen en schoon maken. We zijn op tijd vertrokken, omdat we in de avond bij opa en oma gingen eten. Nog even zijn we naar een meer gereden, dat was nu bedekt in ijs en sneeuw. Het centrum van het dorp in de bergen nog even gezien voor de reis naar huis begon. Het was ongeveer hetzelfde, maar nu was iedereen moe. We hebben wat muziek opgezet en hebben even wat geslapen in de auto. Ook op de terugweg zijn we even gestopt bij een tankstation voor wat eten of drinken. Ik heb samen met mijn zus een koude starbucks cappucino gehaald. Het was heel fijn om even wat koffie mijn systeem binnen te laten stromen (ja ik weet het, cafeïne is slecht, maar zo vaak drink ik het niet... dus dit was even bijzonder hahaha). We reden eerst naar huis om alle spullen uit te laden en ik wilde mijn pyjama aantrekken. Bij opa en oma hadden we heerlijk gegeten en meteen wat verhalen en foto's gedeeld. 

Ik ben heel blij dat ik eindelijk naar de bergen ben gegaan. Ik heb er al 4 maanden zoveel verhalen over gehoord, ik wilde het graag zien. Ook super om al die sneeuw te zien. Toch nog een witte winter voor mij. Ik hoop dat jullie ook van dit verhaal hebben genoten. Het is natuurlijk niet hetzelfde, maar ik probeerde het zo goed te omschrijven dat jullie het zelf kunnen zien. Er komt snel nog een nieuwe blog want deze week zijn er zoveel dingen gebeurd. Ik ga nog niks zeggen, maar als je mijn instagram volgt dan weet je het al een beetje!! A presto