Sono positiva

"Sono positiva" was mijn berichtje gisteren aan mijn ouders in Nederland. Wat betekent dit? Nou dat ik honderd procent positief ben dat ik positief ben. Ik heb dus corona. Dinsdagochtend heb ik mezelf laten testen in een ziekenhuis dichtbij mijn dorpje. Een dierbare van onze familie bleek positief getest te zijn. Wij waren kort geleden langs geweest, dus hadden we besloten om ons te laten testen. Niet alleen ik, maar de hele familie heeft COVID-19.

Niemand heeft verschrikkelijke symptomen (gehad). Ikzelf heb nu helemaal geen syptomen en die heb ik ook nooit gehad. Dat is eigenlijk het enige positieve aan deze situatie. Toen we ons lieten testen en ik hoorde eerst de uitslag van mijn familie, heb ik echt even zitten huilen jonge. Je wilt toch niet horen dat het coronavirus zich bevindt in je huis, in je familie, in je kamer en letterlijk in je lichaam.

Ik heb meteen school moeten informeren. Gelukkig hadden we al meer dan een week online les, dus de kans dat ik het heb verspreid in de klas is klein. Maar elke klasgenoot moet natuurlijk zelf kunnen belissen of ze zich toch willen laten testen.

Het rare van deze situatie is dat ik me helemaal niet ziek voel. Dat is normaal natuurlijk, want het virus komt in verschillende vormen en maten. Het ligt ook aan de persoon en zijn/haar immuunsysteem. Maar de hele wereld maakt zich er zoveel zorgen over en nu dat ik het heb, lijkt het eigenlijk niet zo erg. Mijn longen zijn niet kapot, mijn hersenen werken nog steeds prima en ik ben niet moe. Maar dan ben ik één van de gelukkigen, want er zijn ook andere mensen MET verschrikkelijke symptomen. En ik leef helemaal met die andere mensen mee!! Laat dat duidelijk zijn.

Maar ik heb nu eenmaal corona, dus ik moet van deze quarantine iets leuks maken. Alleen maar triest zijn gaat me niet door de dagen heen helpen, dus heb ik wat bedacht om mij bezig te houden. Eigenlijk ben ik dit al sinds twee weken aan het plannen.

Herinneren jullie je wat ik aan het einde van mijn laatste blog had gezegd? Dat ga ik nu bekend maken!! oeoeoeoeoeoe ben je al nieuwsgierig? Ja? Goed zo, want hier komt:

Ik ben een youtube kanaal begonnen!!! YEYEeyEYYEYE, dat had je niet verwacht hé! Lieke die een youtuber wordt, klinkt vast raar. Een blog en foto's zijn wel heel leuk enzo. Maar om echt een beeld te krijgen van mijn leven hier helpen video's meer. Wees wel gewaarschuwd: ik werk met een telefoon en computer, dus zo'n goed beeld ga je niet krijgen.

Mijn eerste filmpje staat er ook al op. Dus als je klaar bent met het lezen van mijn blog, ga dan snel naar youtube!! Ik heet op youtube (en dit is een hele moeilijke naam) Lieke Bitter!!!

video foto en profiel foto op yt

 

Ik wil jullie ook vertellen over iets wat ik met mijn zusje had gemaakt. Ze noemen het hier in Italië; "salame di cioccolato". Toen ik die naam voor het eerst hoorde, dacht ik: gadver salami en chocola, dat is toch geen goede combie. Maar ik had het helemaal verkeerd, want het is geen salami maar koek. Het is koek en chocola. Dat klinkt al stukken beter.

Ik ga het recept aan jullie vertellen, omdat ik hoop dat jullie het ook gaan maken. Het is heel makkelijk. EN HEEL LEKKER!!

Ingrediënten:

- 200 gr droge natureel koekjes (dus geen chocola of andere smaken)

- 200 gr pure chocola (het liefst 80% cacao of meer)

- 150 gr suiker

- 2 eieren

- 150 gr boter

Je hakt de chocoladerepen in kleine blokjes. Je laat ze smelten in een pan op het vuur.
Daarna meng je de boter en eieren door elkaar. Als dat goed door elkaar is gemixt, voeg je de suiker toe.
Als dat ook weer goed is gemixt, dan voeg je de gesmolten chocola toe aan het mengsel.
Je breekt de koekjes in kleine brokjes en dat meng je als laatste er door heen.
Je pakt wat bakpapier en in het midden schep je wat op van het mengsel nu. Dat rol je dan in het bakpapier tot dat het de vorm heeft van salami.
Je legt dat voor een nacht in de vriezer en tadahaa!! Je eigen huis gemaakte 'salame di cioccolato'. Snij het in plakjes en serveer het aan iedereen (in je huishouden dan ;)